اگر

دیگر بخاطر نمی اورم شد

از کی اگرها وارد زندگیمان شدند

اگر 

اگر 

اگر

اگر

 فلان روز فلان ساعت بود

فلان کار را کرده بودم/نکرده بودم

فلان جا رفته بودم/نرفته بودم

میماندم /میرفتم

 اگر 

فلان و فلان و بهمان میشد

اگر...

حالا ک نشده

چرا حسرت گلویمان را رها نمیکند

مگر میشود ب گذشته برگشت و اشتباهات را ترمیم کرد

نه نمیشود

ولی این اگر ها نمیگذارند ک بیخیال شویم

 و همین باعث میشود زیر کیلومتر ها اوار فکرو خیال دفن شویم...

باید اگر را قبل از وقوع حادثه بیان کرد

نه پس از انکه دیگر تنها قلمی برای نوشیدن زهر حسرت باشد

#فقط یک فنجان حرف میزنم