مبنا

مدت مدیدی نیست که دیگه مبنا جوایای برتر بشری تغییر کرده!

در گذشته های نچندان دور مبنای انسانیت خود انسانیت بود و چیزهایی مثل عقل درک و شعور هم حائز اهمیت بود و به طرز شگفتی رحم و محبت هم در بین مردم جای بزرگی داشت...

بیشتر مردم فقیر و بی سواد بودن اما با این حال چیزی فرای چیزهای که امروزی مبنای برتری بوده را قبول داشتند!

مثلا در گذشته 

برای شغل های نیکو علاوه بر مبنای مال حلال بود مال و چگونگی بدست آمدن مال هم اهمیت داشت؛

یا به ادب و اخلاق توجه میشد و حتی ممکن طی بی ادبی فرزند را تنبیه کنند؛

همچنین در نهایت تنگ دستی مردم به هم اصطلاحا روا داشتند و اگر تکه نان خشکی هم بود برای همه بود؛

و تمام ملاک های بشری در پول خلاصه نمیشد...

خیر! پول همیشه عامل مهمی بوده و خواهد بود و اهمیت آن در حد اکسیژن است اما کافی نیست؛ 

ولی نه به صورتیکه امروز همه چیز پول شده و هر نسبت خوبی و بده فقط در پولداری یا فقر خلاصه شود! 

امروز همه اعم از پیر و جوان همه دچار فرهنگ بی فرهنگ شده اند؛

ما ملتی تاریخ دار و آداب دار بوده ایم ولی حالا...

ادب ،توهین به شخص است  مثلا اگر احیانا در محفلی جوانانه کسی با ادب صحبت کند وی احمق تلقی میشود؛

ریا و تصویر از اصول اولیه هر زندگی بوده و بدون آن ادامه زندگی بدون آن را جایز نمیدانند؛ و همه هفت لایه زیر پوست رویین خود نفر دارند!

بخشندگی و مروت رخت بربسته ولی نه به علت فقر و نداری یا دارایی بخاطر تزویر ؛ آنقدر بهم دروغ گفته ایم که باور حقیقت برایمان سخت شده...

و فساد فساد ؛ انواع فساد اخلاقی و غیر اخلاقی همه را در برگرفته...

و همه در تاریکی فرو رفته اند...

چه شد؟!

چه بر سر آدم های خوب دوران آمد که منقرض شدند؟!

 اگر کسی حقیقت ما را ببینید آیا انسانی خواهد دید؟

کسی مدتهاست اهمیت نمی‌دهد.. 

 تقاضامندیم کمی بهتر باشیم ولی نه احمق تر! 

زیرا متاسفانه علاوه بر این همه سجایای عرفی ناشایست اگر احیانا کسی تا حدی خوبی در وجودش تنیده شود، دیگر حیوانات انسان نما از اون سواستفاده می‌کنند.

ضمنا اگر اندک معدود محوی انسان شریف باقی مانده است به علت اندکی تعداد آنها را به شماره نیاوردیم از آنها عذرخواهی میکنم :)